wedstrijdmagazine ADO Den Haag - Fortuna Sittard, seizoen 2020-2021

ADO DEN HAAG 24. Koerswijziging Terwijl zijn leven eerst vooral om skiën draaide, voetbalde Fraisl al wel regelmatig op school. Een goede vriend van zijn vader, die voetbaltrainer was, zag hem weleens keepen in de pauzes of na schooltijd. “Op een gegeven moment vroeg hij of ik eens wilde meetrainen, omdat ze niet veel keepers hadden. Voordat ik het wist stond ik op het veld en mocht ik trainen aan de zijde van een ervaren doelman. Die vertelde mij toen dat ik dapper en explosief was. En toen hij aangaf dat hij echt in mij geloofde, zei ik tegen mezelf dat ik er vol voor moest gaan. Ik wilde weten hoe het was om écht een keeper te zijn.” Van het een kwam al snel het ander voor Fraisl. “Ik vroeg aan hem of hij mij training wilde geven. Dat wilde hij, maar dan wel één keer per week. Ik smeekte echter om drie trainingen per week. We sloten een compromis: het werd tweemaal per week, als ik zijn keepershandschoenen steeds zou schoonmaken. Ik vroeg mijn moeder om dat te doen en zo was het geregeld. En omdat ik toen steeds beter werd, heb ik op een gegeven moment alle clubs in de buurt gebeld of ik daar keeper kon worden. Ik kon bij twee clubs aan de bak, zodat ik in ieder geval elke dag kon trainen. Bij één club kon ik na een tijdje een contract tekenen voor honderd euro per half jaar. Ik tekende voor twee seizoenen.” Weg der geleidelijkheid Het was het begin van een voetbalcarrière waarin Fraisl de weg der geleidelijkheid bewandelde. Hij beklom de Oostenrijkse voetballadder met periodes bij SU Wolfsbach, USC Seitenstetten, SV Sierning, Wiener Sportklub, SC Wiener Neustadt en Floridsdorfer AC. Vanaf het tweede niveau van het Alpenland maakte de goalie de overstap naar het Roemeense FC Botosani. Daar verdiende hij een transfer naar Tweede Bundesliga-club Sandhausen, de club die hij afgelopen winter na 47 officiële duels voor ADO Den Haag verruilde. Het racen op de latten is iets heel anders dan het staan onder de lat, maar dat wil niet zeggen dat Fraisl geen voordelen uit zijn skiverleden kan halen. “Het belangrijkste wat ik kon meenemen is mijn explosiviteit. Als skiër ontwikkel je sterke benen en een massief lichaam en dan ben je automatisch ook sterk in de lucht. De basiskracht is aanwezig, zodat je snel richting de hoek kan duiken. Ook heb ik mentale weerbaarheid opgedaan. Ik stond jarenlang in weer en wind op de berg en moest altijd om 4.00 uur opstaan om richting de piste te gaan.” Discipline is dan ook één van de handelsmerken van Fraisl, die daarmee ook een voorbeeld wil stellen voor zijn medespelers. Niet voor niets liet